بيمه را اصوة صنعت مي نامند و صنعت در اصطلاح به معني بكارگيري مواد اوليه و تبديل آنها به اشياء ديگر براي كسب درآمد و ثروت .
با توجه به تعريف فوق چنين استنباط مي شود كه بينه در تثبيت سرمايه ها و جايگزين كردن اموال و اشيايي كه دستخوش آسيب ديدگي يا تلف مي شوند، نقش اساسي دارد ، مؤسسات سرمايه اي و اشخاص
، مؤسسه هايي را كه در كار صنعت و توليد هستند را حفظ مي كند و از وقفه در توليد آنها پيشگيري مي كند .
مي دانيم كه وقفه در يك واحد توليد بر فعاليت بسياري از مؤسسات ديگر اثر مي گذارد و اين امر در بازار عرضه و تقاضا و قيمت كالاهاي توليد شده اثر گذار است.
بنابراين بيمه ابزار و وسيله اي است در خدمت اقتصاد و صنعت . بدين علت است كه بيمه خود عاملي از عوامل توليد محسوب شده و نام صنعت به ان اطلاق مي شود .